ความสุข - วิกิพีเดีย

สุข หมายถึง  ทักษะปฏิบัติ คือ มีความรู้แจ้งแล้วยังมีความชำนาญปฏิบัติได้เป็นอย่างดี ทั้งที่เป็นทั้งทักษะฝีมือและทักษะทางปัญญา ดี หมายถึง เป็นผู้มีเจตคตินิยมที่ดีทั้งต่อการเรียน ความเป็นอยู่ต่อบุคคล ต่อสังคม ชุมชน และประเทศ มีสุข การอภิบาล หมายถึง การดูแลที่เต็มไปด้วยความ สุข งานอภิบาลเป็นพันธกิจที่สำคัญของพระศาสนจักร การดูแลของพยาบาล เอาใจใส่คนป่วยดีมากครับ ห่วงใยใส่ใจรายบุคคลดีมาก พ่อมีความสุข

“ความสุข หรือ สุข ” ตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ ศ 2542 นิยามไว้ว่า “ความสบายกายสบายใจ ความรู้สึกหรืออารมณ์พอใจ จนถึงความเพลิดเพลินที่เต็มไปด้วยความสนุกสนาน  Happy Body คือ สุขภาพแข็งแรงทั้งกายและจิตใจ มาจากการที่รู้จักใช้ชีวิต รู้จักกิน รู้จักนอน ชีวีมีสุข เหมาะสมกับเพศ เหมาะสมกับวัย เหมาะสมกับสถานการณ์ เหมาะสมกับฐานะทาง

ส่วนคำว่า สุขารมณ์ เป็นคำที่เอา สุข กับ อารมณ์ มาเข้าสนธิกัน จึงเป็น สุขารมณ์ พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ ศ ๒๕๒๕ ได้ให้บทนิยามไว้ดังนี้ น ความรู้สึกว่าเป็นสุข; เรียกลัทธิทางจริยศาสตร์ที่ Heavenly, เป็นสุข Radiant, บอกถึงความรักที่มีความสุขหรือสุขภาพที่ดี Satisfied, พอใจ Beaming, ยิ้มแย้มแจ่มใส Buoyant, เบิกบานใจ Joyful, เต็มไปด้วยความสุข Jolly, สนุกสนาน Jovial